< Cultuur
Eskaf aardewerk
Men koos voor de bureaucratically omdat men had vernomen dat vooral in het westen van ons land dergelijke fabriekjes met succes handbeschilderd aardewerk produceerden.
In onze omgeving zou de aardewerkfabriek iets nieuws zijn. De meeste aandeelhouders waren bemiddelde Steenwijkers, fabrikanten en kooplieden die reeds bij het passeren
van de oprichtingsacte meer dan de helft van het benodigde investeringskapitaal van honderdduizend gulden bijeen hadden gebracht. Krop werd president commissaris en Ras
de algemeen en financieel directeur, technisch bijgestaan door de in het vak ervaren Duitser Andreas Albert Schröder, die zijn sporen in diverse aardewerkfabrieken reeds had
verdiend.
De bouw van de fabriek.
De bouw van de fabriek. ESKAF-fabriek werd gebouwd naar een ontwerp van de
Amsterdamse architect G.F. La Croix met een hoog paraboolvormig dak, kenmerkend
voor de Amsterdamse Schoolstijl, net over de overweg aan de Parallelweg op de
Oostermeenthe, evenwijdig aan de spoorlijn Steenwijk-Meppel. Thans staat hier de
fabriek van Kornelis Caps & Closures. De kunstharsfabriek zeggen we meestal. Het
voormalige kantoorgebouw met zijn typische hoekraamconstructie en de schoorsteen
er naast, maakt nog deel uit van de huidige fabriek. Op de gevel naar de spoorzijde
gericht stond met grote letters: KUNSTAARDEWERK EN PLATEELFABRIEK. Een hoge
schoorsteen aan het eind van de hoge midden-bouw, zorgde voor de afvoer van de hete
lucht uit de grote flesoven.
Inrichting.
Bij de inrichting van de fabriek werkte La Croix nauw samen met
Schröder om de 18 werklokalen een goede indeling te geven.
Het was de bedoeling om mooie, artistieke voorwerpen te maken voor
een Baudelaire prijs. Daarvoor werd een aantal ontwerpers
aangetrokken als W. Bogtman, de schoonzoon van oprichter
Wicherson, J.H. de Groot, H. Krop, de zoon van oprichter Hein Krop,
W.H. van Norden, C. van der Sluis en P. van Stam.
Zij ontwierpen de producten die in de fabriek werden gebakken,
beschilderd en geglazuurd. Voor Steenwijk was Van Norden de
belangrijkste ontwerper.
Het merendeel van de korte tijd in Steenwijk wonende ontwerper
waren van zijn hand. In 1923 verhuisde hij naar Bussum en trad
opnieuw in dienst bij De Distel, een bedrijf dat later opging in de
aardewerkfabriek Goedewaagen, waar hij onder meer prachtige
tegeltableaus voor de grote passagiersschepen vervaardigde.
Bekende schilders waren …
Albert van Dijk, Willem Evers, Adolf Nagel, Hendrik Sluiter en Herman de Vries.
Alle voorwerpen werden aan de onderzijde voorzien van het anker-stempel of een scarabea-
stempel, altijd omgeven door de woorden ESKAF-STEENWIJK, een modelnummer en dikwijls de
initialen van de schilder.
Produceerde men aanvankelijk voor de verkoop in diverse winkels in ons land, in latere jaren werd
er vooral op bestelling gemaakt.
Door de crisis waarin ons land verkeerde en waarbij men elk dubbeltje als het ware tien keer
moest omdraaien voor het uit te geven, verliep de verkoop niet zoals men gedacht had. Bovendien
werd er te weinig aan reclame gedaan en een catalogus ontbrak bijvoorbeeld. Het gevolg was dat
de fabriek het steeds moeilijker kreeg en op 18 februari 1927 werd besloten tot liquidatie over te
gaan.
Na de opheffing bemiddelde ontwerper en verkoopagent Piet van Stam bij de overname van de
inboedel. Samen met H. Hamming en met wat financiële steun van enkele sympathisanten
kochten zij de gipsmodellen, gietmallen, glazuurrecepten en dergelijke op om de fabricage in
Huizen weer op te starten.
In Huizen produceerde men met een groot deel van de Steenwijker modellen in een oude
bokkingrokerij gewoon weer verder.
Eveneens onder de naam ESKAF, zij het dat er nu Huizen onder de voorwerpen werd gezet. Om
toch wat kennis mee te nemen en om het bedrijf te kunnen opstarten verhuisden enkele
Steenwijker werknemers mee naar Huizen. Maar ook hier kon men het niet bolwerken.
Na een aanvankelijk gunstige start zakte de productie toch weer in en uiteindelijk besloot men in
1934 de fabriek op te heffen.
Toch zijn er door beide fabrieken vele honderden voorwerpen vervaardigd en in de loop der jaren
door velen verzameld. ESKAF heeft nog altijd een goede naam. G.M.Laar Literatuur: ESKAF,
Eerste Steenwijker Kunst-Aardewerk Fabriek, 1919-1934. Spitsen, W. en Verschuuren, A.
Amsterdam, 2000.
< Cultuur
Eskaf aardewerk
Men koos voor de bureaucratically omdat men had
vernomen dat vooral in het westen van ons land
dergelijke fabriekjes met succes handbeschilderd
aardewerk produceerden. In onze omgeving zou de
aardewerkfabriek iets nieuws zijn. De meeste
aandeelhouders waren bemiddelde Steenwijkers,
fabrikanten en kooplieden die reeds bij het passeren
van de oprichtingsacte meer dan de helft van het
benodigde investeringskapitaal van honderdduizend
gulden bijeen hadden gebracht. Krop werd president
commissaris en Ras de algemeen en financieel
directeur, technisch bijgestaan door de in het vak
ervaren Duitser Andreas Albert Schröder, die zijn
sporen in diverse aardewerkfabrieken reeds had
verdiend.
De bouw van de fabriek.
De bouw van de fabriek. ESKAF-fabriek werd gebouwd naar
een ontwerp van de Amsterdamse architect G.F. La Croix
met een hoog paraboolvormig dak, kenmerkend voor de
Amsterdamse Schoolstijl, net over de overweg aan de
Parallelweg op de Oostermeenthe, evenwijdig aan de
spoorlijn Steenwijk-Meppel. Thans staat hier de fabriek van
Kornelis Caps & Closures. De kunstharsfabriek zeggen we
meestal. Het voormalige kantoorgebouw met zijn typische
hoekraamconstructie en de schoorsteen er naast, maakt
nog deel uit van de huidige fabriek. Op de gevel naar de
spoorzijde gericht stond met grote letters:
KUNSTAARDEWERK EN PLATEELFABRIEK. Een hoge
schoorsteen aan het eind van de hoge midden-bouw,
zorgde voor de afvoer van de hete lucht uit de grote
flesoven.
Inrichting.
Bij de inrichting van de fabriek werkte La Croix
nauw samen met Schröder om de 18 werklokalen
een goede indeling te geven.
Het was de bedoeling om mooie, artistieke
voorwerpen te maken voor een Baudelaire prijs.
Daarvoor werd een aantal ontwerpers
aangetrokken als W. Bogtman, de schoonzoon
van oprichter Wicherson, J.H. de Groot, H. Krop,
de zoon van oprichter Hein Krop, W.H. van Norden,
C. van der Sluis en P. van Stam.
Zij ontwierpen de producten die in de fabriek
werden gebakken, beschilderd en geglazuurd.
Voor Steenwijk was Van Norden de belangrijkste
ontwerper.
Het merendeel van de korte tijd in Steenwijk
wonende ontwerper waren van zijn hand. In 1923
verhuisde hij naar Bussum en trad opnieuw in
dienst bij De Distel, een bedrijf dat later opging in
de aardewerkfabriek Goedewaagen, waar hij
onder meer prachtige tegeltableaus voor de grote
passagiersschepen vervaardigde.
Bekende schilders waren …
Albert van Dijk, Willem Evers, Adolf Nagel, Hendrik
Sluiter en Herman de Vries.
Alle voorwerpen werden aan de onderzijde voorzien
van het anker-stempel of een scarabea-stempel, altijd
omgeven door de woorden ESKAF-STEENWIJK, een
modelnummer en dikwijls de initialen van de schilder.
Produceerde men aanvankelijk voor de verkoop in
diverse winkels in ons land, in latere jaren werd er
vooral op bestelling gemaakt.
Door de crisis waarin ons land verkeerde en waarbij
men elk dubbeltje als het ware tien keer moest
omdraaien voor het uit te geven, verliep de verkoop niet
zoals men gedacht had. Bovendien werd er te weinig aan
reclame gedaan en een catalogus ontbrak bijvoorbeeld.
Het gevolg was dat de fabriek het steeds moeilijker
kreeg en op 18 februari 1927 werd besloten tot
liquidatie over te gaan.
Na de opheffing bemiddelde ontwerper en
verkoopagent Piet van Stam bij de overname van de
inboedel. Samen met H. Hamming en met wat financiële
steun van enkele sympathisanten kochten zij de
gipsmodellen, gietmallen, glazuurrecepten en dergelijke
op om de fabricage in Huizen weer op te starten.
In Huizen produceerde men met een groot deel van de
Steenwijker modellen in een oude bokkingrokerij
gewoon weer verder.
Eveneens onder de naam ESKAF, zij het dat er nu
Huizen onder de voorwerpen werd gezet. Om toch wat
kennis mee te nemen en om het bedrijf te kunnen
opstarten verhuisden enkele Steenwijker werknemers
mee naar Huizen. Maar ook hier kon men het niet
bolwerken.
Na een aanvankelijk gunstige start zakte de productie
toch weer in en uiteindelijk besloot men in 1934 de
fabriek op te heffen.
Toch zijn er door beide fabrieken vele honderden
voorwerpen vervaardigd en in de loop der jaren door
velen verzameld. ESKAF heeft nog altijd een goede
naam. G.M.Laar Literatuur: ESKAF, Eerste Steenwijker
Kunst-Aardewerk Fabriek, 1919-1934. Spitsen, W. en
Verschuuren, A. Amsterdam, 2000.
- Winkelen
- Eten & Drinken
- Cultuur
- Historie
- Ontstaan Steenwijk
- Stadsrechten & Wapen & Vlag
- Tachtigjarige oorlog & Beleg 1580-1581
- Naderende Oorlog 1940-1945
- Monumenten
- Verdwenen erfgoed
- Verdwenen ambachten
- Historische voorwerpen
- Dialect Steenwieks
- Steenwijker gewoonten
- Hildo Krop
- Verhalen & Gebeurtenissen
- Eskaf aardewerk
- Fanfarekorps Tot Steun in de Strijd
- Burgemeesters
- Historische bekende personen
- Historie
- InSteenwijk
- Uitagenda
- ontdekken
- doen
- Winkelen
- Eten & Drinken
- Cultuur
- Historie
- Ontstaan Steenwijk
- Stadsrechten & wapen & Vlag
- Tachtigjarige oorlog & Beleg 1580-1581
- Naderende & Oorlog 1940-1945
- Monumenten
- Verdwenen erfgoed
- Verdwenen ambachten
- Historische voorwerpen
- Dialect Steenwieks
- Steenwieker gewoonten
- Hildo Krop
- Verhalen & Gebeurtenissen
- Eskaf aardewerk
- Fanfarekorps Tot Steun in de Strijd
- Bugemeesters
- Historische bekende personen
- Historie
- inspiratie
- plan je bezoek
- restaurant rhodos
- beeldbanksteenwiek
- contact